خستم از دو رنگیه تو، گریه هام دست خودم نیست

این کسی که رو به رومه، اون که عاشقش شدم نیست!

خستم از خستگی من، این گلایه نا تمومه

خستم حتی از حضورِ، این کسی که رو به رومه!

از دروغت پرم اما خالیم از عشقت، آره!

 من همونیم که گفتم تو رو تنها نمی داره!

اما تو دیگه تو نیستی! من دیگه تو رو ندارم!

واسه من مردی! می فهمی؟ یا بازم دلیل بیارم؟!

بسه این همه تحمل، نه? تو آدم بشو نیستی!

صد دفه قول دادی اما پای حرفت نمی ایستی!

واژه های توی مغزم همشون غیر مجازه!

اینه حال آدمی که همه چیزشو می بازه!

حیف اعتماد من حیف! دریغ از یه رنگیه تو!

قربونی شد دل سادم برای زرنگیه تو!

عصبانیم! کلافه م! خستم از دو رنگیه تو!!

¤ نویسنده: سعید فروتن

پیام های دیگران